Blok 2.1
Door de iet wat stroeve start greep ik het tweede jaar van deze studie aan om opnieuw te beginnen. Ik had aan het einde van het vorige schooljaar gevraagd of ik tegen de gebruiken in over geplaatst kon worden naar een andere klas en dat gebeurde dan ook. Ik kwam in klas 2G, een mix van allerlei andere klassen bij elkaar. Bij een nieuwe klas horen blijkbaar ook twee nieuwe SLB'ers, Hiske en Jan-Willem. Ergens vond ik dit wil jammer aangezien ik een vrij goede klik had met mijn vorige SLB'er Karin Pepping.
Zo als gezegd, een nieuw jaar een nieuw begin. Ik was er in geslaagd om mijn propedeuse in een keer te halen, dus last van herkansingen of stress daar over had ik niet. Wanneer mij gevraagd zou worden of ik uit zag naar het tweede jaar, zou ik zeggen "nee". Bij het bestellen van de vereisten boeken voor jaar 2 waren er bijna alleen maar management technische titels langs gekomen. Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik organisatie wel leuk vind maar het hele management gedeelte van mij opleiding niet zie zitten. Dit is ook terug te zien in mijn motivatie niveau in het afgelopen blok. Veel dingen beschouw ik een beetje als bezigheidstherapie. Wel ben ik met mevrouw blok bezig om de totale motivatie op langer termijn te behouden. Mevrouw blok is de studiekeuze begeleider van het HIS en helpt mij bruggetjes te slaan tussen wat ik nu aan het doen ben en wat ik over een tijdje wil gaan doen
Toch zijn er ook positieve punten te benoemen. De aansluiting met de klas, het grootste heikel punt van vorig jaar, is nu veel beter. Om het grof te zeggen, mensen kotsen mij niet meer uit. Dit heeft denk ik mede te maken met het feit dat ik minder vaak mijn hooft boven het maaiveld uitsteek (voor meer over dit punt zie kopje "groei in mijn leerdoelen").
Daarnaast gaat de combinatie van opleiding, sport en verenigingsleven tot nu toe redelijk goed. Dit was aan het begin van het blok een beetje twijfel achting, omdat door de combinatie van de drie factoren mijn weekrooster wel erg vol komt te zitten. Maar dat blijkt in de praktijk toch wel redelijk goed te gaan.
SLB Gesprek 2.2
Aan het einde van elke periode volgt er een gesprek met je SLB’er om te bespreken hoe de zaken er voor staan. Aan het einde van blok 2.1 was dit niet anders. Wat wel nieuw was de SLB er zelf. In jaar een maakte ik deel uit van klas 1I. Na het behalen van mijn P in de zomervakantie begon ik in klas 2G met nieuwe slb’ers. Het gesprek was dus meer een soort introductie gesprek. Ondanks dat werden er wel interessante onderwerpen besproken. Zo kwam mijn achtergrond en mijn huidige situatie uitvoerig aan bod. Ook werd de reden van mijn toetreden tot de opleiding SGM uitvoerig besproken. Hierbij bleef niet onopgemerkt dat ik het idee van de “T Student” niet helemaal zelf had bedacht. Als conclusie van het gesprek werd de leus “ruwe bolster blanke pit tie geschreven.
SLB Gesprek 2.3
1
Ik koos voor een pitch vanwege het simpele fijt dat ik denk dat je bij momenten waarin mensen een mening over je vormen, gebruik moet maken van je eigen kracht. De manier van pichten die mijn voorkeur geniet lijkt sterk op een petcha cutha, maar dan zonder alle regels die daar bijhoren.
Inhoudelijk in het gesprek, was er niet veel veranderd t.o.v. blok 2.2. Mijn POP was nog steeds van kracht en daar was ik dan ook druk mee bezig. De conclusie van het gesprek vanuit mijn kant was vooral dat als je veel doet en je werkt hart, dat dan de wet van de grote getallen gaat gelden.
Hiske hoorde mijn verhaal aandachtig aan. Echt grote op of aanmerkingen had ze niet. Wel gaf ze me het volgende punt mee. Ik heb vaak momenten dat ik sneller praat dan ik denk. Dit komt bij sommige mensen, vooral mensen die mij niet zo goed kennen, af en toe wat bod of overheersend over.
Dit is een punt waar ik al langer op gewezen word. En het feit dat er nu nog geen of nauwelijks verandering heeft plaats gevonden heeft niks te maken met mijn goede wil. Ik denk dat ik na al die jaren sleutelen genoeg zelf reflectie en inzicht heb opgebouwd. En dus ook goed naar me zelf kan kijken om dingen aan te passen. Het ding van eerst denken en dan doen zit alleen zo diep in mij, dat ik echt met extreme overdreven bewustzijn er over na moet denken voor dat het daadwerkelijk ook gebeurd.
Het omzetten van extreme overdreven bewustzijn naar een routine of gewoonte kost ontzettend veel tijd en energie. De oude gewoonte moet er eerst afslijten en de nieuwe handeling moet er in geslepen worden.
Kort om ik ben me bewust van dit fijt maar nog niet bij krachten om het alla minuut om te draaien. Een ding staat als een paal boven water, en dat is dat er totaal geen spraken is van onwil.
Semester 5
Jaar drie staat van af het begin van het jaar in het teken van het loslaten van het oudestramien. De opleding SGM is zo gebouw dat de eerste 2,5 jaar iedereen het zelfde les programma volgt. Na de zo geheten basis fase mag iedereen voor zich zelf (onder uiteraard de controle van de school) zijn eigen manier van ontwikkeling uitstippelen. De kans voor mij om alle alfa management vakken links te laten liggen en eindelijk is te gaan doen wat ik echt leuk vind. Uiteraard moet er wel na worden gedacht over de manier waarop je gaat voldoen aan het behalen van alle comptenties.
Het eerste deel van het blok stond voor al in het teken van de vitale stad. Een project want onder de studenten vooral "the Game 2"worden genoemd. Het schrijven van een beleidsplan voor een door jou gekozen stad in europa. je werkt in groepjes samen. En dat laatste was een dingetje waar ik van te voren een beetje tegen op zag. In de afgelopen jaren SGM was ik meestal de genen geweest waar mensen die niet heel erg gemotiveerd waren, op mee liften. Ik was daar na twee jaar wel een beetje klaar mee. Met een beetje mazzel kwam ik het groep van Londen terecht. Een groepje van 4 heren met als voorkeur uitstroom profiel sportbissnes. Iets wat totaal niet matcht met mij als tc'er
Mijn vooroordelen werden alleen niet bevestigd. Het groepje met heren werkte van af minuut 1 heel fijn. Iedereen gaf van te voren aan welke rol hij binnen de groep het liefste in nam, en zo legde we de puzzel compleet. Voor het eerst in twee jaar had ik een rol in de groep die naatloos om mijn zijn aan sloot. De leiding gevende ,stuurende persoon die niet alle verandwoordelijkheid hoef t te dragen.
In de groep zaten veder nog een persoon die wel leding wou nemen maar alleen op de achtergrond. Veder hadden we 2 werkers en 2 rechter handjes in de groep zitten. Eeen groep die eerder nog nooit met elkaar had samen gewerkt maar voor een periode van een half jaar verassend goed op elkaar ingespeeld waren.